ଜଗତ ଜନନୀଙ୍କ ଆଗମନରେ ରଙ୍ଗିନ ହେଲା ଓଡିଶା , ଏବେ ରାତି ମଧ୍ୟ ଦିନ ଭଳି

ଦୁର୍ଗା ପୂଜା , ଆନନ୍ଦ ଏବଂ ପରମ୍ପରାର ଏକ ସମୟ। ପୂଜା ଏବଂ ଉତ୍ସବ ବ୍ୟତୀତ ଦେବୀଙ୍କ ସ୍ୱର୍ଗରୁ ପୃଥିବୀକୁ ଯାତ୍ରା, ତାଙ୍କର ଯାନବାହନ କିମ୍ବା ବାହନ ପସନ୍ଦ ସହିତ ଜଡିତ ଏକ ଅନନ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସ ରହିଛି। ପଞ୍ଜିକା (ହିନ୍ଦୁ ପଞ୍ଜିକା) ରେ ଘୋଷଣା କରାଯାଇଥିବା ଏହି ପସନ୍ଦକୁ କେବଳ ପ୍ରତୀକ ଭାବରେ ଦେଖାଯାଏ ନାହିଁ ବରଂ ଆଗାମୀ ବର୍ଷ ପାଇଁ ଏକ ବାର୍ତ୍ତା ଭାବରେ ଦେଖାଯାଏ।

ପରମ୍ପରା ଅନୁସାରେ, ମା ଦୁର୍ଗା ହାତୀ, ଘୋଡା, ଡଙ୍ଗା କିମ୍ବା ପାଳକିନ (ମାନବ ବାହନ) ରେ ଆସିପାରନ୍ତି କିମ୍ବା ପ୍ରସ୍ଥାନ କରିପାରିବେ। ପ୍ରତ୍ୟେକର ଏକ ଅର୍ଥ ଶତାବ୍ଦୀର ବିଶ୍ୱାସ ଏବଂ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣରେ ନିହିତ।

ଯଦି ସେ ହାତୀ ଉପରେ ଆସେ, ତେବେ ଏହା ସମୃଦ୍ଧି, ଶାନ୍ତି ଏବଂ ଭଲ ବର୍ଷାର ସଙ୍କେତ ଦିଏ ଯାହା କୃଷକ ଏବଂ ପରିବାର ପାଇଁ ଆଶୀର୍ବାଦ।

ତଥାପି, ଘୋଡା ଅଶାନ୍ତି, ସଂଘର୍ଷ କିମ୍ବା ହଠାତ୍ ଅସୁବିଧାର ସୂଚାଇଥାଏ। ଏହା ବ୍ୟତୀତ, ଡଙ୍ଗାକୁ ଶୁଭ ଏବଂ ବିପଦପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ଦେଖାଯାଏ, ପ୍ରଜନନ ଏବଂ ଭଲ ଫସଲ ପ୍ରଦାନ କରେ କିନ୍ତୁ ବନ୍ୟାର ଚେତାବନୀ ଦିଏ। ଏବଂ ଶେଷରେ, ପାଳକିନକୁ ଅଶୁଭ ବୋଲି ବିବେଚନା କରାଯାଏ ଏବଂ ବିଶ୍ୱାସ କରାଯାଏ ଯେ ଏହା ରୋଗ କିମ୍ବା ମହାମାରୀକୁ ସୂଚିତ କରେ।

ପିଢ଼ି ପରେ ପିଢ଼ି ଧରି, ବଙ୍ଗଳାର ଲୋକମାନେ ସପ୍ତମୀ, ଆଗମନ ଦିନ ଏବଂ ବିଜୟାଦଶମୀ, ପ୍ରସ୍ଥାନ ଦିନ ତାଙ୍କ ପସନ୍ଦର ଯାନବାହାନର ଘୋଷଣା ପାଇଁ ଉତ୍ସାହର ସହିତ ଅପେକ୍ଷା କରିଆସୁଛନ୍ତି।

ପଞ୍ଜିକା ପାଠ ହେବା ସମୟରେ ପରିବାରଗୁଡ଼ିକ ଏକାଠି ହୁଅନ୍ତି, ଶୁଭଫଳ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରି ଆନନ୍ଦ କିମ୍ବା ସତର୍କତାର ସହିତ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା କରନ୍ତି। ପରମ୍ପରାର ଏହି ଫୁସ୍‌ଫୁସ୍ ଶବ୍ଦଗୁଡ଼ିକ ବୃହତ୍ତର ଉତ୍ସବକୁ ଗଭୀରତା ପ୍ରଦାନ କରେ, ଯାହା ପର୍ବକୁ କେବଳ ପୂଜା ନୁହେଁ ବରଂ ପ୍ରତିଫଳନ ଏବଂ ପ୍ରସ୍ତୁତି ବିଷୟରେ ମଧ୍ୟ କରିଥାଏ।

ଏହି ବର୍ଷ, ମା ଦୁର୍ଗା ହାତୀ ଉପରେ ଆସି ପାଲକିରେ ଯାତ୍ରା କରିବେ ବୋଲି ବିଶ୍ୱାସ କରାଯାଏ। ତାଙ୍କର ଆଗମନ ପ୍ରଚୁରତା, ସମନ୍ୱୟ ଏବଂ ସମୃଦ୍ଧିର ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦିଏ। କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କର ପ୍ରସ୍ଥାନ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଚିନ୍ତା ଏବଂ ଆଗାମୀ ପରୀକ୍ଷାର ସ୍ମରଣ କରାଏ।

ତେଣୁ, ଦୁର୍ଗା ପୂଜା ମନ୍ଦ ଉପରେ ଭଲର ବିଜୟ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ହୋଇଯାଏ। ଏହା ଏକ କାଳଜୟୀ ସ୍ମରଣକାରୀ ଯେ ଦେବୀଙ୍କ ଯାତ୍ରା ପ୍ରତିବର୍ଷ ତାଙ୍କ ଭକ୍ତମାନଙ୍କ ପାଇଁ ମାର୍ଗଦର୍ଶନ ବହନ କରେ।